اوخر تابستان بود .قرار بود دو روستا را آزاد کنیم  رفته بودیم برای پاک سازی . دو دسته تانک از ارتش آمده بود و تعدادی از نیرو های تیپ ویژه شهدا. عملیات شروع شد و درگیر شدیم .ناگهان متوجه شدم به کمین ضد انقلاب افتادیم  مثل اینکه دست ما را خوانده بودند و از قبل منتظرمان بودند. وقتی وارد دشت شدیم متوجه شدیم که از همه طرف تیر اندازی می کنند. جان پناه درست و حسابی نداشتیم و اوضاع بهم ریخته بود. تعدادی از بچه ها شهید شدند. چون امکان پیشروی نبود، دستور دادند عقب نشینی کنیم . نیرو هایم رفته بودند و جا مانده بودم. وقتی مطمئن شدم نیروها همگی عقب نشسته اند، تصمیم گرفتم خودم هم عقب بیایم .

خودم را رساندم به تنها تانکی که هنوز در منطقه باقی مانده بود. بقیه تانکهای ارتش رفته بودند. رسیدم، دیدم هیچ کس در آن اطراف فقط دو سه نفر از بچه های خدمه تانک بودند که بروجردی جلو آنها ایستاده بود و نقشه را باز کرده بود و رفته بود توی فکر. بروجردی با تماسی که با مرکز گرفت دستور جدیدی بر حمله گرفت و به سرعت سربازان را به خط کرد ودو باره به سمت ضد انقلاب حرکت کردیم و با نقشه ای که بروجردی کشیده بود توانستیم به زودی آنها را مجبور به عقب نشینی کنیم و به پیروزی برسیم و منطقه را آزاد کنیم .

آن روز شهید بروجردی نشان داد که یک مرد باید چگونه شجاعت داشته باشد و در لحظات سخت جنگ با روحیه شهادت طلبانه دشمن را شکست دهد ای کاش چشم های تاریخ میتوانست این چنین مردانی را رصد کند

خاطرات شهید محمد بروجردی؛ به نقل از: فرمانده سرزمین قلبها ،ص ۷۳-۷۵